groot paleis, waarvan nog vele reusachtige zuilen, kamers, stukken muur, beelden overeind staan op een kunstmatig aangelegd plein in de trant van het tempelplein te Jeruzalem en bijna even uitgestrekt. De vermaarde ruïne wordt ‘de troon’ of ‘het paleis’ van Dsemsjid genoemd en is gelegen te Persepolis, ten oosten van de Arabische golf, 12 uren ten noordoosten van Sjiraz. Het is hieronder in tekening gebracht. Het is de grootste en mooiste ruïne uit die tijd, zoals het oudtijds ook wel het heerlijkste bouwwerk in die tijd zal geweest zijn. Wanneer Perzië in 1971, oktober de 2500e verjaardag van het bestaan van het Perzische rijk vierde, koos het als theater van de feestelijkheden het eenzame, onbewoonde gewest, de blote zandwoestijn, waar het paleis van Dsemsjid aan verleden grootheid herinnert. Kapitalen werden besteed om die eenzame plaats in een levendige stad te herscheppen, waar alle staatshoofden der wereld met alle comfort en de hoogst mogelijke pracht ontvangen zouden worden. Rondom Dsemsjid ontstonden talrijke legenden en verdichtsels, zodat legende van geschiedenis moeilijk onderscheiden kan worden en de held een schim blijft in een ver en donker verleden (cfr. Géogr. univ. V, 146, 156, 195, enz. Dapper, Perzië, 4, 9, 13, 17, enz.) De heidense wijsgeren spraken met Jezus ook nog over andere goden en helden met een roemrijke naam. Een van dezen was wel Roestam, niet minder populair dan Dsemsjid, wiens naam ook nog aan sommige monumenten in Perzië verbonden is. (Dapper, Perzië, 12; Géogr. univ. V, 150-151). Fascikel 25 2556