Volgens de legende had Hij met een gouden dolk, die hij van God zou ontvangen hebben, vele landen verdeeld en bevolkt en overal zegen verspreid. 1315. Zij ondervroegen Jezus nopens de wonderen die men aan deze Dsemsjid toeschreef. Jezus antwoordde hun dat deze Dsemsjid een vorst geweest was met grote natuurlijke begaafdheden, een man van vernuft, met grote wereldse wijsheid, die zich na de verstrooiing van de mensen – deze was het gevolg van de talenverwarring bij de torenbouw van Babel – aan het hoofd van een volksstam geplaatst had, waarmee hij volgens zekere regels landen in bezit genomen had en deze onder hen wijselijk verdeeld had. Andere stamaanvoerders hadden op erger wijze huisgehouden dan hij. Dat Dsemsjid het minder bont gemaakt had dan die anderen, dit kwam alleen daaruit voort dat het volk, waartoe hij behoorde, minder bedorven was dan de meeste andere stammen. Jezus toonde hun evenwel ook aan hoe vele grote daden die hem toegedicht werden, hoe vele verhalen die voor zijn rekening in omloop waren, uit louter fabels bestonden. “Hij is,” zegde Jezus, “een vals evenbeeld, een mislukt namaaksel, een soort kunstmatig tegenhanger van de heilige priester en koning Melchisedek. Vestig liever uw aandacht op deze hogepriester en op het geslacht van Abraham, want op het tijdstip dat de volkerenstroom in beweging kwam, zond God Melchisedek tot de beste families om ze te leiden, te verenigen, hun landen en woonplaatsen te bereiden Fascikel 25 2557