- De bruiden droegen zeer mooie witte klederen van fijne wol, overal met goudbloemen en strepen versierd. Hun haren, waaronder ook gele, hingen als een net op de rug en waren met parelen en gouddraad doorvlochten. Beneden waren ze omgelegd tot een zoom of rand. De sluier hing over hun nek en aangezicht neer. Op het hoofd zelf hadden zij een ring of kroon met 3 omhoog staande uitsteeksels of tanden en met een hoger beugel van voren, waarachter zij de sluier konden opslaan. Zij droegen ook een kroontje van pluimen of zijde. Verscheidene van die sluiers waren zeer glanzend, als waren ze van zijde of enige andere zeldzame stoffe of weefsel. Zij hadden lange vergulde fakkels in de handen, gelijkend op kandelaars zonder voet (cfr. fasc. 2, nr. 66). Boven brandden er lichten of lampen in. Zij hielden elkander vast met een zwarte of donkerkleurige doek en hadden ook witte schoenen aan, of liever sandalen, want ze bedekten de voet niet geheel. Bij de trouw die vóór de rabbijn geschiedde, werden vele gebruiken onderhouden, die ik niet meer nauwkeurig in volgorde weet te herhalen. Er werden rollen, die, zo ik meen, Fascikel 25 2574