huwelijksakten of verbintenissen waren, en ook gebeden afgelezen. 1325. Het paar trad onder de troonhemel. De verwanten wierpen tarwegraan naar hen en spraken een zegen uit. De rabbijn kwetste de bruid en de bruidegom aan de kleine vinger en liet een druppel bloed van ieder in een beker wijn vloeien en dezen dronken zij samen uit. Dan gaf de bruidegom de beker aan iemand achter hen en de beker werd in een bekken met water gelegd. Zij lieten ook wat bloed in hun handholte vloeien, en, elkander de hand reikend, wreven zij dit elkaar in de handen. Daarna werden de wonden met een wit lint of draad verbonden en de trouwringen gewisseld. Ik meen dat zij later 2 ringen aan de hand hadden, één aan de kleine vinger en één aan de wijsvinger. Ondertussen werd een geborduurde doek of baan op het hoofd van beiden gelegd. De bruid nam de fakkel die haar bruidsmeisje ondertussen had bewaard, met de zwarte doek in de rechterhand en gaf hem in de rechterhand van de man. Deze nam hem nu in de linkerhand en plaatste hem in de linkerhand van de bruid, die hem aan haar bruidsmeisje weergaf. Ook werd een beker wijn gezegend, waaruit alle verwanten dronken. Fascikel 25 2575