Sluiting van de sabbat in de synagoge. – Dringende oproep van Jezus tot de Joden van Cyprus om het eiland te verlaten. 1340. Na de maaltijd ging Jezus en al het volk naar de synagoge voor het sluiten van de sabbat. Jezus zette zijn lering van gisteren voort, doch minder streng; en zei dat God hen toch niet zou verlaten, indien zij tot Hem riepen. Eindelijk verweet Hij hun nog hun ongeregelde gehechtheid aan hun huizen en goederen en vermaande hen, indien zij aan zijn woorden geloofden, de gevaarlijke gelegenheid tot zonde, waarin zij onder de heidenen leefden, te verlaten en in het land van Belofte onder hun gelijkgezinde volksgenoten de waarheid te volgen. “Judea,” zei Hij, “is groot genoeg om U allen te voeden en te huisvesten, al zoudt gij in het begin ook eerst in tenten moeten wonen. Het is beter alles te verlaten, dan de ziel te verliezen, want uw verslaafdheid aan uw prachtige huizen en goederen, uw comfortabel, genoeglijk, weelderig leven, dat u in een voortdurende gelegenheid tot zonde brengt, is niets minder dan afgoderij. Wilt gij dat het Rijk van God tot u komt, dan moet gij zelf het tegemoet gaan. Het staat u niet, trots te zijn op deze mooie, sterkgebouwde woningen in een genoeglijk land; zulke trotsheid zou u duur komen te staan, want de hand Gods zal u verrassen en treffen. (Voorspelling die onder keizer Trajanus in vervulling ging, zie fasc. 25,  na nr. 1282, Eiland Cyprus, einde).    Het zal u niets baten hier te blijven, want later zult gij allen van hier verdreven en zullen uw woningen Fascikel 26 2612