verrijkten, werden niet door Farizeeën gekweld, ook niet door Pilatus verdrukt of verontrust; in één woord, zij waren, wat het tijdelijke betreft, in de allerbeste toestand, maar zij stonden bestendig bloot aan het gevaar zich met de heidenen te verbinden. 1342. Vele heidense huizen, tuinen en landerijen lagen in de nabijheid; de heidense meisjes trouwden gaarne met Joden, omdat dezen hun vrouwen niet zo slafelijk behandelden gelijk de heidenen, en zo lokten zij de joodse jongens op alle wijzen met geschenken, gedienstigheid en verleiding aan. Werden zij ook jodinnen, dan was dit hun toch meestal geen ernst; het was niet gemeend; zij beoogden hun persoonlijk, tijdelijk voordeel, en zo sloop de losbandigheid, of ten minste de lauwheid, zeer gemakkelijk in de families binnen. Ook onder de laatste huwelijksparen waren enige heidense dochters. De Joden waren hier niet zo eenvoudig, gul noch gastvrij als in Palestina; ze zijn behendiger, sluwer, beter geïnstalleerd en hebben de geest van het oude Jodendom gedeeltelijk verloren (letterlijk staat er: niet zo op de stam gegroeid). Zij waren dus minder aan de oude overleveringen verkleefd; zij brachten allerlei moeilijkheden tegen het wegtrekken in, maar Jezus bracht hun onder de ogen, dat ook hun voorvaderen huizen en landerijen in Egypte hadden, maar deze toch bereidwillig en gaarne verlieten. Hij herhaalde met nadruk zijn voorspelling van de toekomstige ondergang van de Joden in dit land. De leerlingen en vooral Barnabas gingen hier veel in de omgeving rond om de mensen voor- en in te lichten en te onderrichten; zij waren minst verlegen voor Barnabas en ondervroegen hem over alles726. Nu zie ik hem met een hele troep volk rondom zich. 726 Minder verlegen voor Barnabas. – Barnabas was één van die innemende mensen, die overal de sympathie van allen winnen. Fascikel 26 2614