(Het zoutmeer ten zuiden van Kition met zijn omtrek van 10 km is  slechts door een dijk van de zee gescheiden.    Vanaf de hoogten ten noorden van Kition schijnt het stadje dus in de  zee te liggen, gelijk in Palestina vanaf de berg Ras en‐Naqoera St.  Jean d’Acre ook volop in de zee schijnt te liggen.)   Niet ver van daar ligt een zeer hoge berg. (Zeer waarschijnlijk is bedoeld de kruisberg, ‘oros stavro‐voeni’,   20 km ten westen van Kition, door een pas gescheiden van het  groots gebergte Troödos met een gemiddelde hoogte van 1500 m,  zie fasc. 25, na nr. 1282, Eiland Cyprus).   In de nabijheid is ook een zoutberg (of ‐gebergte; in een kring rondom Kition hebben vele  heuvelhellingen, speciaal de bergen in het Larnaka‐district, een witte  kleur, cfr. ‘The Island of Cyprus’, vermoedelijk van het zoutgehalte,  waarvan de wateren in het afdalen iets meevoeren naar het  zoutmeer onder Larnaka).    Aan de landingplaats bij de zoutstad liggen slechts kleine schepen en ook vlotten (dewijl de haven zeer klein en ondiep is). Ook ligt daar veel bouwhout in het water. Ik vermoed dat Jezus op een klein schip van hier naar Syrië zal terugkeren. Hij zal te Sikamin aanlanden (juister: in de haven Haïfa, die ook Sikamin tot haven diende; verder een woord hierover) en van daar naar Misal gaan, waar nu Bartolomeüs, Judas en nog andere leerlingen zijn (nrs. 1373-1374); ik geloof dat Hij dan (met een grote omweg) naar Kafarnaüm zal trekken. Jezus en de leerlingen aten in de velden nog enige spijzen, die zij bij zich hadden en de Heer zegende de verder reizende leerling; zijn gezellen omarmden hem en lieten hem alleen voortreizen; zij keerden hierop naar het mijnwerkersdorp terug, waar de familie van Barnabas, en verscheidene andere personen op hen wachtten. Hier was nu nog een gezamenlijke maaltijd en Jezus onderwees ook nog het volk dat bij de herberg samengestroomd was. Fascikel 26 2629