Jezus besloot de maaltijd met een lering; zij herbergden in een lange loofhut die van binnen met wanden van spinthout winddicht gemaakt was, maar van buiten overgroeid was met groen; er stond een rij bedden in. De moeder van Mnason was een sterke, forse vrouw; ik heb vroeger gemeend dat de ouders van Mnason, omdat ik hen toen veel rondreizen zag, veel verder woonden en dat Mnason hier in het land slechts zijn studies gedaan had; maar de zaak zit ineen als volgt: Mozes, de vader van Mnason, is uit de stam van Juda; zijn voorouders waren in de Babylonische gevangenschap te gronde gegaan en niet teruggekeerd. Hij leidde later een rondreizend leven en was een karavaandrijver. Hij woonde ook enige tijd in Arabië, niet ver van de Rode Zee. Een jaar of tien geleden heeft hij zich, zeer verarmd, met gans zijn familie, hier gevestigd. Zo kwam Mnason in de school te Mallep en ondernam later een studiereis naar Judea. En zo kwam hij tot Jezus. Mnason is de jongste van de kinderen, die hier met hun vader in verscheidene lichte hutten tezamen wonen. Zij hebben geen andere veldbouw dan die van enige tuinen, die zij achter hun huizen met vruchtbomen beplant en met lovergangen en priëlen ingericht hebben. Vroeger bracht de vader per karavaan koopwaren tot hun bestemming, maar hier heeft hij zich gevestigd als een herbergwaard, die in de noodwendigheden van de handelskaravanen voorziet en ze helpt. Hier bij Kerynia houden de karavanen een halte. Mozes ontvangt de kleiner vrachten, die naar de dorpen ter zijde van de weg moeten, en hij brengt ze met zijn ezels en vrachtossen ter bestemming. In één woord, eerst was hij een zelfstandig voerman, maar nu een waard (gewestelijke voerman van mindere rang) voor de voerlieden geworden; zij hebben het niet ruim, maar komen toch rond en leven volgens strenge, oude joodse zeden. Naar Kerynia komen niet veel handelskaravanen. De grote weg Fascikel 26 2635