De landvoogd, uit Rome teruggekeerd, laat Jezus groeten. Hij verlangt vurig Hem te Salamis nogmaals te zien en gedoopt te worden. Genezing van een blind kind. 1364. Ook hier hield Jezus een afscheidsrede, gelijk te Mallep. Hij bezocht daarna enige hutten en genas verscheidene zieken, die Hem om genezing gebeden hadden. Reeds op weg zijnde om naar Mallep terug te keren, werd Hij door een landbouwer verzocht zich de moeite niet te ontzien om naar zijn huis te komen om zich over zijn blind zoontje te erbarmen. In dit huis woonden 3 families, alles tezamen 12 personen: de grootouders en 2 gehuwde zonen met hun kinderen. De gesluierde moeder bracht tot Jezus het blinde knaapje dat op haar arm lag en dat reeds kon lopen en spreken. Jezus nam het kind op zijn armen, maakte de vingeren van zijn rechterhand met speeksel nat en bestreek met dit speeksel de ogen van het kind, zegende het, zette het neer en hield het iets voor de ogen. Het kind wilde dit met de hand haastig vatten en allen barstten los in vreugdekreten. Het kind liep naar zijn moeder, want aan haar stem herkende het haar en zij omhelsde het. Daarna liep het tot de vader, en zo van de ene arm in de andere en zij leidden het tot Jezus en dankten Hem onder tranen en op hun knieën. Jezus drukte het kind aan zijn borst en gaf het de ouders terug met de vermaning, dat zij het tot het ware licht zouden leiden, opdat het niet met ziende ogen in een dieper duisternis zou vallen, dan die waarin het geweest was. Hij zegende ook de andere Fascikel 26 2660