Leerrede over het slotwoordje ‘Amen’. 1365. Jezus hield nu een slotrede over het woordje AMEN738. Hij zei dat dit woord als het kort begrip, ja, de gehele inhoud, de voltooiing van het gebed was. Wie het lichtvaardig uitspreekt, verklaarde Hij, vernietigt zijn gebed. Het gebed is een geroep tot God; het verbindt ons met God; het opent ons de schat van zijn barmhartigheid en met het woordje ‘AMEN’ ontvangen wij, indien ons gebed goed was (en aan de eisen voldeed), de gaven uit Gods handen. Hij sprak zeer wonderbaarlijk over de kracht van het woord ‘Amen’; Hij noemde het ‘het begin en het einde 738 Het woordje ‘AMEN’. – ‘Amen’ is Hebreeuws en betekent: ‘het zij zo’, en ook: ‘het is zo, waarachtig’. Men geeft er mee zijn instemming in iets te kennen of sluit zich bij iemand aan, b.v. bij een voorbidder. “Dicere amen subscribere est”, zegt Augustinus; amen is zoveel als een handtekening; men maakt er mee een gebed, een verzoek tot het zijne, men wenst verhoord te worden. *** Soms wordt ‘amen’ vertaald door ‘fiat’. Dit ‘fiat’ is als een scheppingsformule, want met dit Latijnse woord, vertaling van het Hebreeuws ‘Jehi’, werden door God de elementen van het heelal geschapen: “fiat lux”, “er ontsta licht”. Daarom zegt K. “Hij sprak alsof God de gehele wereld met dit woord heeft geschapen.” *** De wijze om plechtige verklaringen in te leiden met het woordje ‘AMEN’, in de zin van ‘voorwaar, waarachtig, geloof Mij’, enz. is Jezus geheel eigen. In zekere zin bezit ‘Amen’ in de tweede betekenis ook een soort scheppingskracht, want Jezus wil er door zeggen: “Voortaan zal dit zo zijn.” Hij wil dat men Hem op zijn woord zal geloven. Fascikel 26 2662