Hij is een gezond en sterk man van ten hoogste 40 jaren. Zijn zoon die hij met Merkuria in echtbreuk gewonnen heeft en die bij de man van Merkuria gebleven is, trouwde met de jongste zuster van Merkuria en van de nakomelingen uit dit huwelijk stamt de moeder van de H. Katarina. 1368. (Vervolg van het verhaal van het visioen van 3 juni; nr. 1366)   Hierop liet Merkuria Jezus door een dienaar uitnodigen om in een tuin bij de waterleiding met haar te komen spreken. Jezus volgde de dienaar naar die tuin en gesluierd naderde zij tot Hem met haar 2 dochtertjes die zeer zeldzaam gekleed waren; zij leidde ze bij de hand. De ene was reeds groot en naar het lichaam geheel gevormd (cfr. fasc. 20, nr. 891, voetnoot 450). Zij hadden slechts korte rokjes aan, die nauwelijks tot aan de knieën reikten; het overige van het lijf was met een schone, doorschijnende stoffe omhuld en hier en daar waren aan hun kleedjes kwasten of kransen van wol of pluimen. De armen waren vrij en onbedekt, de voeten (met bandjes) omwonden, de haren loshangend; zij waren bijna gelijk bij ons de engelen bij de kribbe gekleed zijn. Jezus sprak lang en vriendelijk met Merkuria; zij weende van overgrote ontroering en was zeer bedroefd, omdat zij bij de vlucht haar zoon zou moeten achterlaten en omdat haar ouders haar jongste zuster van haar verwijderd hielden en dat deze dus in hun blindheid zouden blijven. Zij stortte ook tranen over haar zonden en Jezus troostte haar met de herhaalde verzekering dat haar zonden vergeven waren. Zonder te begrijpen keken de beide meisjes verwonderd naar hun moeder op en weenden mee en klampten zich tegen haar aan. Maar Jezus trok hen tot zich en zegende en troostte ze. Zij bespraken ook de wijze, waarop ze zich uit Salamis zou verwijderen, en haar toekomstige verblijfplaats. Hierop verliet Jezus haar en keerde naar het huis van de leraars terug. Nu Fascikel 26 2667