De landvoogd was van zijn rijdier gestapt en wilde Jezus’ voeten omarmen. Dan boog hij een 1e maal zeer diep en vervolgens, na zich enige schreden teruggetrokken te hebben, een 2e maal; dit zal een gebruik geweest zijn. (De diepe buiging is in het Oosten een der gebaren van eerbetoon, verering, aanbidding en staat nagenoeg op gelijke voet als onze kniebuiging ). Na deze hulde besteeg de landvoogd weer zijn rijdier en reed terug. De 2 nieuw-gedoopte heidenen keerden eveneens met hem weer. Jezus reed slechts tot op een uur van de plaats die het doel was van hun tocht. Daar stapten zij allen af en zonden de ezels met de knechten terug. Nu trokken zij door de streek van de zoutheuvelen, die door diepe wegen doorkruist is. De grond is daar zeer kaal. (Het hoge Olympus‐ of Troödosgebergte verlengt zich met een lager  heuvelland tot bijna tegen de oostkust van het eiland.  De landvoogd  reed mee tot aan de zuidelijke rand van dat heuvelland.    Waar dit land naar het zuiden afdaalt, beginnen de zoutheuvelen.    Valleien en beken dalen zuidwaarts naar de zee en het gewest van  Kition af.  De diepe wegen volgen deze dalen.  Alle hellingen in een  kring rond Kition zien er wit uit, de grond is kaal, zegt K.).   1370. 4 juni. – Zij zijn in de morgen, enige honderden schreden van de zeeoever en ongeveer een uur (3 km) ten oosten van Kition (van de stad zelf, zie kaart), niet ver van de zoutheuvelen, in een lang gebouw met de schippers, die hen verwachtten, tezamen gekomen. Het is hier een stil en eenzaam gewest aan de zee; men ziet er maar weinige bomen, slechts hier en daar een buitengewoon dikke, korte, als uitgebrande stam, waaruit meerdere nieuwe jonge boompjes uitschieten. Daar ziet men niets dan een verbazend lange dijk, boven met gras, tuinen en boompjes bedekt. Naar de kant van de zee daarentegen waren vele woningen en open, grote hallen (afdaken), waarin verscheidene arme joodse families Fascikel 26 2669