Wanneer zij aldus bij elkander zijn, dan werken zij; zij naaien, vervaardigen en bereiden alle voorwerpen, die voor de Gemeente nodig zijn. Dit wordt naar de herbergen en opslagplaatsen verzonden, en daar komen de leerlingen het nodige afhalen, hetzij tot eigen gebruik, hetzij tot aalmoezen voor de armen. Wanneer zij met de nodige voorraad klaar zijn, dan werken zij ook nog voor de arme synagogen. Zij hebben gewoonlijk hun dienstmeiden bij zich, die hen vooruitgaan of volgen en de stoffen en confecties dragen, gedeeltelijk in een lederen reistas als een waterzak, gedeeltelijk om de gordel onder de mantel. De dienstmeiden dragen om het bovenlijf nauwer klederen en hun rokken zijn korter. Wanneer de vrouwen op de een of andere plaats bij elkander zijn, zoals hier te Naïm, dan verwijderen zich ook wel de dienstmeiden en wachten onderweg in herbergen hun meesteressen af. Veronika’s meid was lang bij haar; zij diende haar nog na het lijden van Christus. Jezus nam in zijn herberg de maaltijd. Toen Hij voor de opening van de sabbat ter synagoge ging, trad Hij niet op de leerstoel, maar stond met zijn leerlingen op de plaats van de reizende leraren; doch nadat Hij verwelkomd was en de gebeden gezegd waren, nodigden de rabbijnen Hem uit om vóór de opengelegde rollen te treden en te lezen. De lezing was uit Num. 8, 1- tot 13, 1 en uit Zakarias 2, 10 tot 4, 8, over de levieten, de kwakkels, het morren, en de straf van Mirjam, Mozes’ zuster. Uit de profeet Zakarias werd de passage voorgelezen Men kan het vergelijken met de volgende woorden van Jezus tot Maria van de Drie-eenheid: “Veronika ontving een prachtige beloning (nl. Christus’ aangezicht in de doek geprent), maar weet gij hoeveel moed en hoeveel heldhaftige liefde haar daad haar gekost heeft ?” (blz. 279). Dit is op te maken uit de omstandigheden waarin zij, een vrouw, haar daad stelde en Jezus’ aangezicht afdroogde. Fascikel 26 2712