waarin gewag gemaakt is van de uitverkiezing van de heidenen en van de Messias. 1388. Jezus leerde zeer streng en zei dat de heidenen in het Rijk van de Messias de voorrang zouden krijgen in plaats van de verstokte Joden. Hij zei ook dat de Joden de Messias niet zouden erkennen, daar Hij geheel anders zou verschijnen dan zij Hem verwachtten. Zijn toehoorders waren zeer ontevreden en geërgerd en zij maakten bittere opwerpingen, maar werden tot zwijgen gebracht. Onder hen waren drie dikke, roekeloze kerels, die ook van het gezantschap te Kafarnaüm deel hadden uitgemaakt, en vooral dezen waren het die Hem tegenspraken. Zij konden Hem de genezing van de Farizeeër te Taänak niet vergeven en vol verbittering zeiden zij dat Jezus dit alleen gedaan had, omdat de Farizeeën Hem in die stad door de vingeren zouden zien. Zij kwamen ook weer met het schenden van de sabbat voor de dag en vorderden dat Hij het gebod van de rust zou onderhouden en de sabbat niet door genezingen zou ontheiligen. Best nog zou Hij zich helemaal terugtrekken om alle opschudding te vermijden. Maar Jezus antwoordde hun dat Hij doen zou, wat zijn zending van Hem eiste, predikend rondgaan en de mensen onderwijzen tot zijn tijd zou vervuld zijn. Zij nodigden Hem hier te Naïm tot geen maaltijd uit en waren vol haat, omdat Hij door zijn leer en liefde alle armen, ellendigen, eenvoudigen en kleinen tot zich trok, juist hen die zijzelf verstootten en door hun hardvochtigheid van zich vervreemdden. Fascikel 26 2713