de lezing te doen en te verklaren. Uit list hoorden zij nu gretig toe, aandachtig lettend op al zijn woorden om Hem op een dwaling te betrappen en Hem te kunnen beschuldigen. Jezus leerde nog over het morren in de woestijn, over de straf van Mirjam en uit Zakarias. 1392. Wanneer Hij over de tijd van de Messias sprak en zei dat vele heidenen bij het godsvolk zouden worden ingelijfd (Zak. 2, 15, 8, 20-23), vroegen de Farizeeën spottend of Hij misschien naar Cyprus gegaan was, om daar de heidenen aan te werven. Jezus leerde vervolgens over de tienden (Lev. 27, 30-33) en over het opleggen van zware lasten aan anderen, die men zelf niet wilde dragen. Hij brandmerkte de hardvochtigheid, waarmee zij de weduwen en wezen verdrukten. In de tijd tussen Pinksteren en Loofhutten werden de tienden naar de tempel te Jeruzalem gebracht. De levieten verzamelden de tienden in de ver van Jeruzalem afgelegen plaatsen, zoals hier, maar daarin waren ongeregeldheden regel geworden, doordat de Farizeeën meer eisten dan zij hebben moesten en die overmaat of een groot deel voor zichzelf behielden. Hierover was het dat Jezus hen met strenge woorden bestrafte. Hun woede kende geen grenzen, en nadat Hij de synagoge verlaten had, vielen zij in hun onderricht hevig tegen Hem uit. ‘s Avonds nam Jezus tot afscheid nog een maaltijd in het huis van de weduwe en zegde vaarwel aan de vrouwen. Naïm is een bevallige, luchtige stad, wel zo groot als Münster; ze ligt mooi op een heuvel uitgebreid, en, dankzij de tuinen tussen de huizen, is ze niet zo eng als de andere joodse steden, waar niet zelden tapijten boven de straten van het ene huis tot het ander Fascikel 26 2718