van zijn Vader. Hij gaf duidelijker dan ooit te verstaan dat de zolang verwachte Messias nu gekomen was, maar dat Hij slechts door weinigen erkend zou worden, en dat HIJ (die hier nu vóór hen stond) na de volbrenging en voleinding van zijn opdracht tot zijn Vader zou weerkeren. Hij waarschuwde, met aandrang biddend en ernstig dreigend, om de tijd van de genade niet onbenuttigd te laten en de zaligheid niet af te wijzen. Hij vestigde nogmaals hun aandacht op de vervulling van de profetieën en zijn lering was zo wonderbaar, ze ging zo door merg en been, dat de toehoorders tot elkander zeiden: “Hij is meer dan een profeet. Zó heeft nooit iemand in Israël gesproken.” Aankomst van nog drie apostelen. – De Cyprische volksplanting. 1418. Hierna ging Jezus met de apostelen en enige leerlingen 1,5 uur of 2 uren naar de zuidwestkant van de Tabor, waar Hem de terug- kerende apostelen Tomas, Joannes, Bartolomeüs en verwanten van Zakarias en nog enige leerlingen tegemoet traden. Vijf arme mijnwerkers uit het gewest van de Cyprische stad Chytrus waren bij hen. Zij hadden hen meegebracht om de H. Vrouwen morgen als dienstboden op hun terugweg te begeleiden. Ook wilden die arme lieden hun noodtoestand kenbaar maken en de milddadig- heid van de Gemeente afsmeken, want het ontbrak hun aan alles. Zij kwamen met die boodschap ook in naam van hun landgenoten, over wie zij berichten meebrachten. De verwelkoming was zeer aandoenlijk, in het bijzonder die van Joannes. Bartolomeüs was in deze laatste dagen in Cesarea geweest. Tomas kwam van Joppe en Joannes van Hebron. Fascikel 26 2759