Farizeeën766, waarin Hij al hun geheime daden en kuiperijen (= onbetrouwbare en corrupte activiteiten) aan het licht bracht en waarin Hij hen slangengebroed noemde en verdrukkers die aan anderen lasten oplegden die zijzelf niet droegen. Deze verwijten had Hij hun reeds eerder toegevoegd. Hij sprak van hun wandelingen op de sabbat, van hun uitzuigen der armen, van hun aftroggelarijen met de tienden en van hun schijnheiligheid en Hij verweet hun dat zij de splinter in het oog van anderen bedilden en zelf de balk niet uit hun eigen ogen verwijderden. Voorts dat Hij zou leren, rondreizen en zieken genezen, totdat de tijd van zijn verheffing gekomen zou zijn, enz. Gedurende deze bezielde, striemende strafrede riep opeens met een zeer luide stem een jonge man onder de Farizeeën, terwijl hij de handen omhoog hief en nader tot Jezus trad: “Waarachtig! deze 766 Hier lezen we dat Jezus een geweldige strafrede hield tegen de Farizeeën speciaal om hun opeenstapeling van (zelfgemaakte) sabbatvoorschriften enerzijds; en anderzijds om de spitsvondigheid waarmee ze die ondraaglijke lasten wisten te ontduiken. In verband hiermee bevat de Encyclopedie Jud., Jeruzalem 1971, deel 5, art. Eruv-Eruvim, interessante gegevens, b.v. zich meer dan 2000 el van zijn domicilie verwijderen was op sabbat verboden, (krachtens Bijbels voorschrift, zeggen sommige rabbi’s, doch volgens andere krachtens rabbijnse voorschriften). Hoe dan ook, men kon zich op sabbat toch wel 4000 el verwijderen, mits gebruik van ‘Eruv-tehumim’, d.w.z. op een afstand van iets minder dan 2000 el plaatst men dan een voldoende hoeveelheid voedsel voor minstens twee maaltijden. Die plaats werd dan gezien als een nieuw domicilie, en van daaruit kon men dan weer in alle richtingen 2000 el verder … Niet te verwonderen dat we zelfs in joodse geschriften opmerkingen vinden als deze: “Onze sabbatvoorschriften zijn gelijk bergen opgehangen aan een haarpijltje: bergen voorschriften met weinig of geen Bijbelse grond, maar eerder producten van allerhande ‘halakkot’ = rabbijnse afleidingen.” Fascikel 26 2771