meestal dezelfde lessen en waarheden, om zijn leerlingen te onderrichten en in zijn leer te bevestigen. Hij bleef, gelijk de waarheid altijd doet, bij zijn eerste woord. De H. Evangeliën zijn van alles slechts een zeer korte samenvatting, of beter nog, een uittreksel. Dikwijls herhaalde redevoeringen worden tot één redevoering samengevat en een reeks analoge wonderen (of ook bekeringen) zijn er vertegenwoordigd door één enkel geval. Daarom is het vaak volstrekt onmogelijk in de Evangeliën een geschiedenis terug te vinden met dezelfde omstandigheden en bijzonderheden, waarmee ik ze zie en hoor. Tussen verschillende gedeelten van een onderrichting, die in de Evangeliën een geheel vormen (b.v. de zaligheden en het Onze Vader en de bergrede in haar geheel) zijn niet zelden maanden verlopen en tussen samen verhaalde gebeurtenissen liggen soms uitgestrekte gewesten. - In het bijzonder heeft de H. Lukas, die slechts schreef wat hij had horen vertellen, het minst de tijdsorde van de feiten in acht genomen. - Bij Joannes is de opeenvolging strikter, maar hij slaat vele gebeurtenissen over (omdat hij maar weinig herhaalt van wat de vorige evangelisten reeds geschreven hadden). Men leest dikwijls in het Evangelie: “En terwijl dit geschiedde, gebeurde dat ...”, maar dit betekent niet altijd: “Hierop volgde dit …”, maar wel: “In die tijd, omstreeks die tijd …” (b.v. Lk. 11, 37). Jezus bij zijn Moeder en te Betsaïda-Julias. 1432. 30 juni. – Fascikel 26 2791