Jezus besloot deze morgen zijn onderricht over het gebed. Hij ging daarbij te werk als een onderwijzer van kinderen. Hij ondervroeg heden weer een voor een zijn leerlingen over de verklaringen, die Hij hun gisteren gegeven had. Hij verbeterde hun verkeerde antwoorden, herhaalde wat Hij reeds gezegd had en legde nog eens duidelijk uit wat zij minder goed begrepen hadden. Tenslotte herhaalde Hij geheel het gebed en legde voor allen het woordje ‘Amen’ uit, zoals Hij het op Cyprus gedaan had. Hij kwalificeerde het woordje ‘Amen’ als het woord dat alles in zich bevat, het begin en het einde (de sleutel waarmee men iets begint, tot stand brengt en het voltooit). Rondom Hem waren een vijftigtal mensen, hetzij leerlingen, hetzij anderen. Ook kwamen er een paar Farizeeën van Betsaïda- Julias, die nog een gedeelte van zijn uiteenzetting hoorden, en één van hen nodigde Hem uit tot een maaltijd in zijn huis te Julias en Jezus nam het aan. Terwijl Jezus met de leerlingen op weg was naar Betsaïda-Julias, wandelde Hij eerst meer zuidelijk dan de Jordaanbrug, een eind ver in de richting van het Betsaïda ten westen van de Jordaan tot bij een herberg, waar zijn H. Moeder, de weduwe van Naïm en Lea op Hem wachtten. Deze Lea was dezelfde die geroepen had “Zalig de schoot die U gedragen heeft.” Buiten deze behoorden nog twee andere vrouwen tot het gezelschap. Immers, alleen de Jeruzalemse vrouwen waren van Kana weggereisd. Daar Hij nu over de Jordaan wilde gaan en aan de overzijde van de stroom het volk wilde gaan onderwijzen en door het land (zuidwaarts) trekken, kwamen zij afscheid nemen. Maria was zeer bedroefd. Ook heb ik Jezus haar zelden met zulk een teder medelijden zien troosten; zij was met Hem alleen in een kamer, ten prooi aan allerlei sombere Fascikel 26 2792