bevolen had. Maar de Heer stuurde haar nogmaals weg. Haar kind was de vrucht van de zonde en tevens wees Hij haar op een gebrek, dat klein scheen maar waaraan zij reeds verscheidene jaren verslaafd was: zij moest niet meer terugkeren, zolang zij zich daar niet van gebeterd had. Ik zag haar vervolgens voorbij de apostelen en leerlingen vooruit naar Jericho gaan. 1459. 10 augustus. – Nader bij Jericho traden 4 Farizeeën tot Jezus; zij waren door de Farizeeën van Jeruzalem afgevaardigd om Hem te waarschuwen niet naar Jeruzalem te komen; Herodes koesterde immers het plan Hem te vermoorden. De ware reden echter van deze waarschuwing was dat zij Hem vreesden, want zij hadden van zijn grote en menigvuldige wonderen gehoord. Maar Jezus antwoordde dat zij aan Herodes de vos namens Hem konden gaan zeggen: “Zie! Ik drijf duivelen uit en doe genezingen heden en morgen, ja, tot op de derde dag, waarop Ik mijn taak zal volbrengen.” (Lk. 13, 31-35). Mij werd gezegd dat 2 van die Farizeeën zich bekeerd en bij Jezus aangesloten hebben, terwijl de 2 andere verbitterd naar Jeruzalem weerkeerden. Een vorige keer bleef er één bij Hem. Terwijl Jezus Jericho naderde, kwamen 2 broers uit deze stad tot Hem, die het over hun erfdeel niet eens konden worden. De één wilde blijven, de ander vertrekken. Zij waren nu overeengekomen hun geschil door de beroemde Jezus te laten beslechten en zo waren zij Hem tegemoet getogen. Maar Hij wees hen van zich af, omdat zulk een bemoeiing niet tot zijn zending behoorde. Fascikel 27 2847