Ik zag dat Hij in de loofhut trad en dat daarin een lamp ontstoken werd en dat Hij en de apostelen, op- en neergaande, een weinig aten en uit bekers dronken, en dat Hij zeer lang de aanwezigen daar onderrichtte. Ik hoorde ook dat sommigen van de toehoorders, waarvan velen buiten de loofhut stonden en die gedurig in aantal aangroeiden, fluisterend morden, omdat Hij Lazarus niet in het leven gehouden had (cfr. Joa. 11, 37: “Kon Hij die de ogen van de blinde heeft geopend, niet evengoed zorgen dat deze niet stierf?”). 1483. Ik zag dat de Heer zeer bedroefd en ontroerd was en dat Hij in de loofhut over de dood een zeer lange toespraak hield, die tot tegen de morgen duurde. 7 oktober; Sabbat. – Het scheen mij nog zeer vroeg in de morgen te zijn, toen zij naar het graf gingen. De apostelen waren bij Jezus. Ik herinner mij in het bijzonder en duidelijk Matteüs en Joannes. Ook waren Lazarus’ zusters, Maria en de andere Maria’s, in het geheel 7 vrouwen erbij, en bovendien een massa volk. Het gedrang groeide nog gedurig aan, ja, het gewoel was bijna zo groot als bij de kruisiging van Christus. Zij volgden een pad met aan beide zijden aftuiningen, die met levend groen doorvlochten waren en gingen dan door een poort. Nu was de afstand naar het kerkhof nagenoeg nog een kwartier (overdreven afstandsopgave). Die begraafplaats was met een muur omgeven. Wanneer men door de deur (of poort van die muur) binnentrad, leidde een pad links en rechts rondom een oprijzende heuvel, die van het één tot het ander einde met een gang tussen keldergewelven, waarin graven waren, doorsneden was. Fascikel 27 2892