Jezus te Jeruzalem. 1487. 8 oktober. – Jezus ging vóór het dagaanbreken met Joannes en Matteüs, die een weinig anders dan gewoonlijk hun klederen opschortten, van Betanië naar Jeruzalem; zij gingen langs de stad om (om de zuidkant en door de Bronpoort) en kwamen langs zijpaden (door het verlaten zuidelijk stadsgedeelte) in het huis waar later het laatste avondmaal gehouden werd (zie grote kaart 3). Zij hielden zich daar de gehele dag (8 oktober) en de volgende nacht in alle stilte verborgen. Jezus onderrichtte en versterkte de hier aanwezige vrienden. Ik zag Maria Markus en ook Veronika in het huis en nog een twaalftal mannen. Ik dacht toen dat men nu in geestelijke aangelegenheden zelden vrienden zou vinden, die iemand een schuilplaats zouden willen geven. Nikodemus, aan wie dit huis toebehoorde – hij liet het graag door de vrienden van Jezus gebruiken – was nu hier niet tegenwoordig; hij was heden naar Betanië gegaan om Lazarus te zien. Ik zag ook een verzameling van Farizeeën en hogepriesters (of prinsen der priesters) wegens Jezus en Lazarus bijeengekomen (cfr. Joa. 11, 47). Ik hoorde ondermeer dat zij vreesden dat Jezus nog meer doden zou opwekken en daardoor een grote verwarring zou stichten; ik vond dit echt dom en belachelijk. In Betanië heerste ‘s middags een grote opgewondenheid. Was Jezus daar geweest, zij zouden Hem gestenigd hebben. Lazarus was genoodzaakt zich te verbergen; de apostelen vluchtten naar alle kanten; de vrienden van Jezus te Betanië kropen weg, maar het onweer bedaarde, toen de verbitterden bedachten dat zij geen reden hadden om Lazarus onrecht aan te doen. Fascikel 27 2902