Het feesthuis had een voorhof dat met een hek afgesloten was en waarin een zeer sierlijke, kunstig geleide en gevlochten loofhut ingericht was. In de 4 hoeken van het voorhof stonden nl. ruwe steenblokken, die tot kuipen uitgehold en met water gevuld waren. Hieruit stegen de knoestige stengels van slingerplanten omhoog om zich aan palen in de hoogte te verheffen en dan langs bogen tot het middelpunt van het voorhof te lopen en zich met elkander te verenigen op de top van een behouwen, gemarmerde zuil. Deze was met mooi snijwerk versierd en steunde de bogen waarlangs het groen tot de top opklom. De zuil scheen niet van steen, doch verplaatsbaar te zijn. De ranken groeiden niet in de vaten, ze waren er slechts in geplaatst maar ze bleven evenals riet, geheel fris en onverwelkt. Dit was zeer mooi, gelijk ook de overige versieringen, b.v. de bloemenkransen in het huis803. 803 De hier bedoelde plant is de ‘kawoerde’ of ‘koerge’ of ‘kalebas’, met rode, doch vooral witte bloemen. Een interessant woord, dat wij hier niet moeten herhalen, zegden wij er over in fasc. 26, nr. 1440, voetnoot 779. De uitlopers of ranken, vooral van het soort met witte bloemen, kunnen een lengte van 25 m bereiken. Vandaar dat ze geschikt zijn voor het maken van priëlen, lovergangen, en het overlommeren van binnenhoven, zoals wij het hier zien. Zulke benuttigingen en versieringen werden veelvuldig aangewend. Fascikel 27 2940