Hij zei hun nog dat zijn Vader Hem een wijngaard toevertrouwd had, die Hij moest verzorgen en snoeien, en waarin Hij arbeiders moest zenden, en dat dit de reden van zijn komst was. Hij moest een groot getal nutteloze, overtollige (schadelijke) leeglopers (Farizeeën en schriftgeleerden) uit zijn dienst ontslaan en buitengooien, net als de overtollige ranken, die zijzelf uit luiheid en onverstand verwaarloosden af te snijden. Vervolgens toonde Hij aan hoe noodzakelijk het was de wijngaard te snoeien. Hij sprak van de vele overtollige bladeren en ranken en van (als een gevolg daarvan) de weinige goede druiventrossen. Dit overdadig hout en groen was het zinnebeeld van de schadelijke elementen, zei Jezus, die door de zonde in de mens gebracht zijn, maar door de versterving en zelfverloochening afgesneden en uitgeroeid kunnen worden en dit ook moeten, indien men wil dat de wijnstok vruchten draagt. Zo paste Hij dit tenslotte toe op het huwelijk, op de huwelijkswetten en op het matig gebruik ervan door zelfbeheersing. “Dikwijls,” sprak Hij, “zinkt de door begeerlijkheid en geslachtsdrift meegesleepte mens, dieper dan een redeloos dier; het is dus nodig dat hij zichzelf beperkingen oplegt om goede vruchten te dragen.” Dan sprak Hij weer van de wijngaard en zei hun dat zijzelf hier ook er één moesten planten. Nu antwoordden zij Hem in hun eenvoudigheid dat de grond daarvoor hier niet goed was. Maar Hij antwoordde hun dat zij de wijngaard moesten planten waar hun bijenkorven stonden, dat die grond daar er zeer goed voor geschikt was. En Fascikel 27 2946