Jezus liet hen voor zich komen en zei dat Hij hun voornemen kende en ook wist dat zij zulks deden met het oog op tijdelijk bezit, maar dat zulk een huwelijk door de Wet verboden was. Zij waren zeer verschrikt, omdat Hij hun gedachten en plannen kende, want niemand had er Hem iets over gezegd; zij zagen bereidwillig van hun voornemen af. Ook hier was een wederzijdse voetwassing; zij wasten Jezus de voeten en Hij de hunne; de bruid droogde Jezus’ voeten af met het uiteinde van haar sluier of het bovendeel van haar mantel. Deze beide personen hielden Jezus voor meer dan een profeet, wegens hetgeen Hij hun gezegd en geleerd had; zij bekeerden zich en volgden zijn raad op. Hij legde hun de bestaansreden van deze huwelijkswet uit, maar nu ben ik die vergeten. Jezus ging vervolgens verder het veld in, naar een huis waar een stiefmoeder woonde, die vol begeerlijkheid was voor haar stiefzoon en hem gaarne had gehuwd. De zoon was sedert lang ongerust over die verregaande, overdreven vriendelijkheid en genegenheid, maar de eigenlijke motieven ervan bleven hem vooralsnog onbekend. De Heer, aan wie de voeten ook hier gewassen werden, maakte aan de zoon het gevaar bekend, waarin hij verkeerde en beval hem te vluchten en aan het huis van Salatiël te gaan werken. Dit deed die jongen zeer gehoorzaan en wederkerig waste de Heer hem de voeten. De stiefmoeder die door de Heer over haar zondige begeerten en plannen berispt werd, was woedend; zij deed Fascikel 27 2963