meer van aanwezig is noch overblijft, valt met zekerheid te besluiten dat de Messias reeds op de wereld is.” Vele van deze landelijke mensen hier geloofden dat de Messias met de onschuldige kinderen omgekomen was. Opwekking van een dode. 1531. Ongeveer een uur ten oosten van de stad lag het eigendom van een rijke kuddebezitter; zijn woning was met een gracht omringd. Deze rijkaard was kortelings op de akker, niet ver van zijn huis, haastig gestorven. Zijn dood had zijn vrouw en kinderen in de grootste droefheid gedompeld. Zijn lijk was reeds tot de begrafenis bereid en de familie zond nu een bode naar de stad tot de Heer en de anderen, om hen tot de begrafenis uit te nodigen. Jezus ging met de 3 jongelingen, met Salatiël en diens vrouw en met nog verscheidene vrouwen, allemaal gesluierd, en met meerdere mannen ‘s namiddags erheen. Zij vormden een groep van wel 30 personen. Het lijk stond reeds in een grote lovergang, die van boven open was, nabij het huis voor de begrafenis gereed. Deze man was tot straf voor zijn zonden met een schielijke dood gestraft. Enige herders die hij verdrukte, hadden het gewest verlaten; hij had zich dan veel van hun goed toegeëigend en was kort daarop op dezelfde ingepalmde grond een subiete dood gestorven. In zijn lijkrede over de afgestorvene zei Jezus, terwijl allen het lijk omringden, ondermeer het volgende: “Wat baat het hem nu dat hij dit lichaam, dit huis, dat hij nu toch heeft moeten verlaten, met zoveel zorg behandeld en gediend heeft? Hij heeft zijn ziel, ter wille van het lichaam, in schulden gebracht, hoewel Fascikel 27 2966