heidenen waren de Joden van de overzijde zeer vijandig gezind; nochtans waren velen van hen op de laatste sabbat (18 november) in Kedar geweest, hadden Jezus gezien en zijn onderricht van op een afstand gehoord. Ook kwamen verscheidene heidenen na Jezus’ afreis de Joden vriendelijk ondervragen nopens de onderrichtingen en wonderen van Jezus. 1539. Jezus werd een goed eind ver vergezeld door een twintigtal man, onder wie Salatiël, de jongeling Titus, Eliud, de man van de echtbreekster, en Nazor de synagoge-overste waren. Hun weg liep eerst naar het oosten en dan naar het zuiden in de vlakte tussen 2 gebergten. De grond was afwisselend heidegrond of bedekt met geel of wit zand of ook nog met witte steentjes. Eindelijk kwamen zij in de nabijheid van een groene, meer open plaats (soort oase). Aan haar rand stonden tussen palmbomen een grote tent en verscheidene kleine tenten. Hier nam Jezus afscheid van de Kedarenen, die Hem uitgeleide gedaan hadden en die, na zijn zegen ontvangen te hebben, weer huiswaarts keerden; het was toen in de namiddag. Jezus ging nog een eind verder tot de tentenstad van de sterrendienaren. Het was al nader bij de avond, toen Hij bij een grote, mooie bron kwam, die met een lage wal omgeven was en in een kleine diepte lag; bij de bron was een schepvat. De Heer dronk en ging naast de bron neerzitten; de jongelingen wasten Hem de voeten en Hij de hunne; dit was een kinderlijk eenvoudig en zielroerend tafereel. In deze vlakte stonden schone palmbomen; men zag er uitgestrekte weiden en groepen tenten, die wijd uit elkaar verspreid stonden. Ook zag men een toren of trappiramide boven het landschap uitsteken; ze was tamelijk groot; doch niet hoger dan een gewone dorpskerk. Hier en daar kwamen enige mensen te voorschijn en zagen van verre, als verwonderd en schuchter, naar Jezus die naderde, doch zij bleven allen op een afstand. Fascikel 27 2982