naast de bol zweven. Eens lag de bol op Jezus hand en deze scheen mij ook eenmaal de bol zelf te zijn. In de bol zag men ontelbare beelden, die zich uit mekaar ontwikkelden en ik hoorde iets van het getal 360 of 365, zoals het getal dagen in het jaar, waarvan ook iets in de beelden van de bol bevat was. Jezus leerde hun ook een kort gebed aan, waarin iets uit het Onze Vader voorkwam, en Hij gaf hun 3 intenties op, waarmee zij het afwisselend moesten bidden: - het was de dankbaarheid voor de schepping, - de dankbaarheid voor de Verlossing en - een derde punt was, geloof ik, voor de zielen in het vagevuur of verrijzenis of hemelvaart, neen (het was) het laatste oordeel. (oder Himmelfahrt, nein, jüngstes Gericht.). (Een vertaler vertaalt: het was zeker niet voor het laatste oordeel.    Dat nochtans het laatste oordeel bedoeld is schijnt te blijken uit de 3  grote waarheden die verder uitdrukkelijk genoemd worden; hierover  wilde Jezus hen onderrichten).  1550. In deze bol was een ganse, zich uit elkaar ontvouwende geschiedenis van de schepping, van de zondeval en van de Verlossing te zien. Ook zag men er in alle middelen waarmee men aan de Verlossing deelachtig kon worden. Ik heb het daar, gelijk mijn eenvoudige medetoeschouwers verstaan, maar nu kan ik het niet meer zeggen. Ik zag in de bol hoe alles met de H. Drievuldigheid door stralen samenhing en er zich uit ontwikkelde; een gedeelte echter zag ik er van losgerukt. Fascikel 27 2999