verspreidde. Ik weet niet waaruit hij bestond. Ik heb ook in de nacht wilde dieren verschuwd op de loop zien gaan. De weg liep meermalen over hoge, doch niet steil, maar zacht opstijgende bergen (zie hoogtegetallen op kaartje, nr. 1541). 29 november. – Ik zag eens op een veld of vlakte vele notenbomen in rijen, en enige mensen die de afgevallen noten in zakken verzamelden; het scheen toch maar een naoogsting te zijn. Ik zag ook bomen waaraan geen bladeren meer waren, maar nog vruchten hingen. Ik zag ook perziken op heuvelen en dunne, in rijen geplante bomen, en ook een boom, bijna gelijk een laurierboom bij ons. Menigmaal was de rustplaats in bossen van grote jeneverbomen, met een stam wel zo dik als een sterke mansarm. Boven waren ze dicht in elkaar gegroeid, maar binnen (onder de kruin) waren ze zorgvuldig (tot een sierlijke loofhut) uitgesnoeid; ze vormden een zeer aangename rustplaats. Fascikel 27 3006