Zij hadden ook de zekerheid bekomen, vertelden de mensen nog, dat de Messias hen eenmaal zou komen bezoeken en dat zijzelf, nadat Hij weer vertrokken zou zijn, deze stad weer zouden verlaten. - “Mensor”, zegden zij, “leeft nog en is gezond. - Teokeno kan van zwakheid en ouderdom niet meer gaan. - Saïr is vóór enige jaren overleden; zijn lichaam dat in een grafpiramide begraven ligt, is tot op heden onbedorven. Op de verjaardag van zijn dood bezoekt men zijn graf; men opent dan met grote plechtigheid de grafkelder en de graven en bewijst eer en hulde aan de lijken, waarbij zelfs een bestendig vuur onderhouden wordt.” Hierop informeerden zij bij Jezus naar degenen die deel uitgemaakt hadden van de stoet der H. Driekoningen en in de vreemde in het beloofde Land achtergebleven waren. Het antwoord, van Jezus kon de zienster niet geven noch op het  ogenblik haar verhaal voortzetten, daar hevige pijnen haar in zulk  een staat van uitputting hadden gebracht, dat zij scheen te zullen  sterven.    Op 1 december hernam zij haar verhaal.   1559. Vrijdag, 1 december. – Deze mensen hier zonden een bode naar de tentenstad van Mensor, de oudste nog levende koning; de stad lag een paar uren van hier verwijderd; zij meldden dat zij geloofden dat een afgezant van de koning der Joden bij hen aangekomen was. ‘s Avonds, met het aanbreken van de sabbat, vroeg Jezus voor zich en de leerlingen een eenzame hut, en aangezien Dit is klaarblijkelijk onjuist, want hier is men nog ver van de Eufraat, terwijl de ster hen tot de tocht uitnodigde in Iran, het hoogland, niet enkel ver over de Eufraat, maar zelfs ver over de Tigris. Fascikel 27 3010