1619. 25 december. – Om 10 uur in de avond van de 25e zag ik de Heer en de leerlingen terug. Reeds ver van dit kasteel gingen zij op een weg (waarschijnlijk de wadi of vallei Djof volgend) tussen bossen. In de verte zag ik allerhande vervallen muren en vele zuilen; het scheen dat er zich arme mensen tussen gehuisvest hadden. Ik zag dit in een vlugge blik. De weg liep nog altijd naar het westen. Jezus reisde nu buitengewoon snel. Wat mij ten zeerste verwonderde, in deze kerstnacht kreeg ik, kort vóór het uur van de geboorte van de Zaligmaker, taferelen te zien van geheel deze reis van Jezus, van alle steden, - van de heidenstad bij Kedar, - van de eerst bezochte sterrendienaars, - van de herders die hun afgodische dierenbeelden molken, - van het woonkamp der H. Driekoningen, van Azaria te Atom, - van de eerst-bezochte Chaldeeën en - het laatst-bezochte afgodenkasteel: ik zag overal de afgoden te pletter vallen; ik hoorde al hun dierenbeelden brullen, loeien en schreeuwen. Ik zag de koningen in hun tempel in gebed; zij hadden het kribje met vele lichten opgeluisterd, en mij dunkt dat er nu ook het beeld van een ezel bij stond; zij vereerden en gebruikten weliswaar hun dierenbeelden niet meer, maar deze brulden toch ook, tot bewijs dat Jezus werkelijk Degene was tot Wie de ster hen geleid had. Menig zwakgelovige immers twijfelde hier nog aan. (26 december). – Ik zag sedert gisterenavond Jezus en de leerlingen nergens in een huis of hut, maar gedurig op weg. Hij doorkruiste eerst een Fascikel 28 3111