zandige uitgestrekte woestijn, dan trok Hij over een langzaam opstijgende berg, dan weer in een groener houtland door kort struikgewas met fijne bladertjes; dit gewas geleek op bosjes van lage jeneverboompjes; ze waren geschoren en van boven tegen elkander gegroeid; beneden vormden ze (onder de takken) als ruime hallen. Daarin moesten de dieren wel op hun gemak zijn en zeer geschikt kunnen wonen. (27 december). – Daarop volgde een gewest met groene stenen, die als met klimop bedekt waren, verder een streek met meer weiden en bomen; daarop een vloed, waarop een vlot van balken aan een anker vastlag. Hiermee vaarden zij over (nl. over het vloeiend kanaal bij het Meer Timsah, welk kanaal van de Nijl naar de Rode Zee loopt en beide verbindt). Wel wonen in dit gewest reeds mensen, maar zelf zetten zij zich over gedurende de nacht (zodat zij niet bemerkt werden) (op dezelfde plaats waar de H. Familie op haar vlucht zich had overgezet, zie kaart in fasc. 7, nr. 177). De rivier was niet snel, maar diep. Een andere vloed verenigde er zich mee, of het was een arm van die vloed, dit weet ik niet meer juist. Fascikel 28 3112