1628. 9 januari. – Op 9 januari riep de zienster in haar extatische slaap vreugdevol en  geestdriftig uit:   Oh! daar is Hij aangekomen! Met welk een vreugde treden zij Hem tegemoet! Hij is bij de bron van Jakob aangekomen; zij wenen van vreugd; zij wassen Hem en de jongelingen de voeten! Hier zijn uit dit gewest een twaalftal herderszonen bij Hem; zij waren ook bij Hem, toen Hij naar Kedar vertrok. Ook zijn hier nog Petrus, Andreas, Joannes, Jakobus, Filippus en nog een andere; zij wachtten hier op Hem. Na een poos zwijgen, vervolgde zij:   Daar hebben wij het! ziet U wel! Zo gaat het, men kan het hier zien! Zij verzoeken Hem om in de omstreken zieken te gaan genezen, maar Hij gaat op hun verzoek niet in, daar zij Hem reeds tweemaal afgewezen hebben! Na een kwartier extatisch gebed, sprak de verhaalster in dezelfde  toestand verder:   Ik heb nu waarlijk hartelijk met de Heer gesproken; ik heb Hem al mijn miseries blootgelegd; het is toch zo goed dat Hij terug is. 1629. Later bracht zij op de gewone wijze in wakende toestand verslag van  haar beschouwingen uit:   Sedert Jezus in Judea teruggekomen is, reist Hij meest in de nacht, om door zijn onverwacht verschijnen geen schielijke beroering onder het volk te verwekken. Hij trok in de nacht van 8 op 9 januari door de herdersdalen bij Jericho naar de bron van Jakob, waar ik Hem heden met de dageraad heb zien aankomen. Fascikel 28 3131