Op hetzelfde feest heeft Jezus ook aan Natanael, de bruidegom van Kana, voorspeld dat hij zijn leerling zou worden (fasc. 7, nr. 201). Van de genoemde Silvanus moet ik een relikwie bezitten, een klein wit beensplintertje; ik voel er mij door aangedreven. De zienster, noteert hier Brentano, voelde de werking van dit  beensplintertje op zich, hoewel het toen niet bij haar was.    Het zat in een zakje, midden tussen verscheidene lapjes stoffe, die  men ingenaaid had, omdat men ze als relikwieën beschouwde, daar  zij met heilige mensen in aanraking geweest waren; zij had dit zakje  nooit geopend, en 1,5 jaar geleden had zij het te leen gegeven aan  een arme zieke vrouw als troost‐ en krachtmiddel.    In deze dagen vroeg zij het terug en dan werd het voor de eerste  maal geopend en men vond er inderdaad het door haar beschreven  klein wit beensplintertje in.   1653. 28 januari. – Heden zag ik Jezus en de leerlingen die Hem vergezelden, op weg naar Betanië, niet ver meer ervan. Ik hoorde dat Hij hen onderrichtte; Hij zei dat Hij nu naar Jeruzalem ging om ook daar zijn leer te verkondigen en dat Hij dan welhaast tot zijn hemelse Vader terugkeren zou. Hij sprak tot hen over de plicht en noodzakelijkheid Hem te volgen en getrouw te blijven. Ook zegde Hij dat één van hen, die nu te Betanië zou komen, van Hem afvallig zou worden en dat Hij reeds met verraad in zijn hart rondliep. Ik voelde ook dat deze nieuwe leerlingen Jezus zeer getrouw zijn gebleven, en ik hoorde hoe zij Hem baden ook hen te leren bidden, gelijk Hij het aan de anderen geleerd had (cfr. Lk. 11, 1- 4). Toen hoorde ik Hem weer een wonderbaar diepzinnige uitleg van het Onze Vader geven. Zeer verrassend scheen mij hetgeen Hij vóór en na de Fascikel 28 3164