te weten. Laat ik een ogenblik nadenken. In elk geval weet ik nog dit. Jezus komt in zijn predicatie in de tempel telkens terug op een verwilderde, vervuilde akker, die men voorzichtig moet behandelen om de goede tarwehalmen niet gezamenlijk met het onkruid uit te rukken (cfr. Mt. 13, 29), opdat ze kunnen voortgroeien. Terwijl Hij hierover sprak, heb ik in een bijvisioen ook die akker en die tarwe gezien, en daarbij aan mijn jeugd gedacht, waarin ik bij het zien van dergelijke verschijnselen of voorwerpen in de natuur, telkens zulke parabelen overwoog. Jezus zei in deze lering zo treffend de waarheid tegen de Farizeeën, dat zij, niettegenstaande hun verbittering, een zekere vreugde in hun ziel aan zijn welsprekend woord beleefden. 22 februari. – Geen mededelingen.   1679. 23 februari. – Jezus was heden tot tegen de avond bij zijn vrienden in Betanië. Ik zag Hem in de Gemeenteherberg (bij Boeqeia Dan) met zijn Moeder spreken over zijn aanstaand lijden; zij stonden in het voorhof van het huis in een loofhut, die boven open was. Nu gaat Hij naar Jeruzalem ten sabbat; ik zie Hem gaan. Later vertelde zij:   Ik zag Hem in de tempel zijn lering beginnen, nadat de Farizeeën er uitgegaan waren; zij waren zeer verbitterd en sloten de tempel, om te beletten dat de toeloop tot Fascikel 28 3196