Daarna maakte Hij gewag van zijn snel naderend lijden en zei dat Hij eerst nog plechtig in Jeruzalem ingehaald zou worden (op 15 maart). 1683. Hij sprak over Maria, zijn Moeder naar het vlees, en over het grote lijden dat haar te wachten stond; over zijn zending en haar nabije vervulling, over het vreselijk lijden dat men Hem zou aandoen. Maar Hij voegde er aan toe, dat Hij moest lijden, ja, eindeloos veel lijden, om voor de zonden te voldoen. Hij sprak daarbij over de diepe bedorvenheid en schuld der mensen, ten gevolge waarvan niemand zonder zijn lijden gerechtvaardigd kan worden (Hebr. 9, 16-23). Toen Hij van zijn lijden en voldoening voor de zonden sprak, begonnen de Joden te razen, te lachen en te smaden; zij fluisterden onderling en wisselden grimmige oogslagen; zelfs gingen enigen buiten en spraken daar met straatvolk, dat gehuurd scheen om daar spionagedienst te verrichten. Het scheen mij een afgesproken complot om Jezus te verrassen en gevangen te nemen. Maar Jezus zei tot de zijnen dat zij zich daarover niet ongerust hoefden te maken, dat zijn tijd nog niet gekomen was, en dat deze vijandige opzet en smaad reeds een aanvang en een onderdeel van zijn lijden was. Hij sprak verder in zijn onderrichting over de vergaderzaal van het laatste avondmaal (het Cenakel) en over de nederdaling van de H. Geest in die zaal, zonder nochtans dit huis te noemen. Hij sprak van een laatste bijeenkomst en van het nuttigen aldaar van een versterkende en verkwikkende spijs en Hij beloofde dat Hij in die Fascikel 28 3203