Petrus zegde dit met grote zelfzekerheid en als gekwetst in zijn eer. Jezus antwoordde met een heftigheid, die ik nog nooit bij Hem gezien had (omdat het hier er om ging vermetel zelfvertrouwen, dus gebrek aan ootmoed in Petrus te bestrijden.) Hij was nog heviger dan die keer, toen Hij tot Petrus zei: ”Wijk van mij! satan!” Hij zegde hun dat, indien zijn genade en zijn gebed hen niet weerhield, zij allen zouden vallen. Dat zij allen, wanneer zijn uur gekomen zou zijn, Hem zouden verlaten, dat slechts één onder hen niet zou wankelen, maar dat zelfs deze nog zou vluchten en daarna weerkeren. Hij bedoelde hiermee Joannes, die bij Jezus’ gevangenneming onder het vluchten zijn mantel achterliet (Mk. 14, 51-52). Deze voorspellingen stemden hen treurig (cfr. Joa. 16, 6). 1717. Judas was bij heel dit gesprek zeer vriendelijk; hij had een gedwongen lach op het gelaat en toonde zich zeer voorkomend. Zij ondervroegen Jezus ook nog over zijn Rijk, dat tot hen moest komen en Hij sprak onbeschrijfelijk zoet daarover, en zei hun dat zij een andere Geest zouden ontvangen en dat zij eerst na het ontvangen van die Geest alles zouden verstaan. Hij zei hun dat Hij tot zijn Vader moest gaan en dat Hij hun dan die andere Geest zou zenden, die van de Vader en Hem uitgaat. Ik herinner me duidelijk dat Hij dit gezegd heeft (cfr. Joa. 15, 26). Ook zegde Hij iets wat ik niet nauwkeurig kan herhalen, want het horen en vernemen in de extase gaat niet gelijk het vernemen door middel van woorden. Me dunkt nochtans dat Hij gezegd heeft dat Hij in het vlees gekomen was om de mens te verlossen, dat Hij Fascikel 28 3257