Het offer van de weduwe (Lukas, 21, 1-4). 1719. 22 maart. – Jezus ging heden zeer vroeg naar de tempel. Hij ging niet in de gewone leerzaal, maar naar die waarin Maria het Kindje Jezus opgeofferd had. In het voorste deel, niet ver van de ingang stond in het midden een offerblok. Links stond een stoel, die niet zo groot was als de leerstoel. Hierop was, terwijl men er offers in wierp, gewoonlijk een priester gezeten, belast met de handhaving der orde. Naast de ingang stonden de stoelen der vrouwen en aan de andere zijde die van de mannen. Aan het einde van de zaal was een tralieafsluiting, waarachter men, toen Maria het Kindje Jezus in de tempel opofferde, het altaar opsloeg. Het offerblok was een dikke, hoekige zuil van een halve man hoog; het was met een rode en een doorzichtige witte doek bedekt, en aan 3 zijden gingen er als trechters in, waar men het geld in legde. Onderaan had het offerblok een deurtje. Ook stond daar een tafel, waarop vogelen en andere offers geplaatst werden. Het was heden een offerdag voor allen die zich voor het paasfeest wilden reinigen. Nu kwamen de Farizeeën, die de plaats, welke door Jezus reeds ingenomen was (nl. de bewakersstoel) wilden bezetten en zij waren over zijn aanwezigheid niet weinig geërgerd. Jezus wilde hun de stoel overlaten, maar zij sloegen het aanbod af (beleefdheidshalve en voor de vorm). De apostelen stonden twee en twee naast Jezus. De mannen kwamen eerst en dan de vrouwen; zij gingen door een andere deur ter linkerzijde weer uit. Buiten stonden degenen die kwamen offeren; zij moesten op hun beurt wachten en werden met 5 tegelijk binnengelaten. Fascikel 28 3260