1730. Over de doop van Joannes sprekend zegde Hij dat alleen de zonden er door werden afgewassen877, maar dat HIJ hun de H. Geest zou zenden, die door (en in) zijn doop hen allen tot kinderen van de Verlossing zou maken. Na zijn dood (en hemelvaart) moesten zij aan de vijver Bethesda allen dopen, die de doop kwamen ontvangen. Indien velen erom vroegen, moesten zij hun twee en twee de handen op de schouders leggen en hen onder de straal of spuit van de pomp, die in de vijver stond, dopen. Zoals voorheen de Engel daar (tot het water) afdaalde (Joa. 5, 4), zo zou nu de Geest daar over de gedoopten komen, zodra HIJ, Jezus, zijn bloed zou vergoten hebben, ook indien zij nog geen H. Geest hadden ontvangen. Petrus, in het bewustzijn dat hij door Jezus tot hoofd over de anderen aangesteld was, vroeg of zij dan altijd zo moesten doen met allen, zonder voorafgaande beproeving of onderrichting. Jezus antwoordde dat de mensen moede waren van het wachten op het feest en in dorheid versmachtten. 877 Nota van de Duitse uitgever: Alleen werden de zonden afgewassen. Namelijk door het berouw van de dopeling (cfr. S. Tomas, pg. 3, q. 38, a. 3). De Pelgrim plaatste in zijn dagboek naast deze woorden een vraagteken, als zag hij daar een onnauwkeurigheid of fout in, maar deze woorden hebben een goede zin, want het uitwerksel van Joannes’ doop was in elk geval de uiterlijke afwassing of reiniging van de overtredingen der Oude Wet, ook wanneer wegens het ontbreken van de vereiste gesteldheid in de dopeling, de zuivering en heiliging van de ziel niet kon volgen. Waar de inwendige reiniging plaatsvond, was deze niet het rechtstreeks gevolg van de Joannesdoop zelf, maar het uitwerksel van het geloof en van het boetvaardig gevoelen of berouw, waarmee die doop ontvangen werd. Fascikel 28 3281