avondmaal te noemen. Hij zei hun ook dat Hij voor de laatste keer met hen het paasmaal wilde houden en Petrus vroeg Hem waar? Jezus antwoordde hem dat Hij hun dit op tijd en stond zou zeggen. Na die Pasen zou Hij tot Zijn Vader gaan. 1732. Petrus vroeg dan verder of Hij zijn Moeder, die zij allen zo hoog vereerden en zo teder beminden, niet zou meenemen. Jezus antwoordde dat zij nog een getal jaren, waarin een 5 voorkwam – ik meen nog 15 jaren – bij hen zou blijven. Hij zegde nog veel meer over zijn Moeder wat ik me niet meer herinner.880 Ook leerde Hij heden – of was het gisteren – over Noë, die zich aan de wijn vergrepen en zat gedronken had (Gen. 9, 21) en over de kinderen van Israël, voor wie het hemelse brood (manna) onsmakelijk was geworden (Ex. 16, 3; Num. 11, 3-6). Hij sprak van bittere alsem, waarmee men het doordesemen moet (om er weer smaak in te vinden)881, en in zijn afreis wilde Hij het brood des levens bereiden, 880 Wij zijn er vroeger al getuigen van geweest en zijn het hier weer en zullen er nog herhaaldelijk getuige van zijn hoe de godsvrucht tot Maria reeds tijdens Jezus’ leven met het christendom zelf ontstaan is en wel op aanbeveling van Jezus zelf, b.v. fasc. 16, nr. 646, voetnoot 301. 881 Wat de alsem betreft, Jezus bedoelt te zeggen dat we, dankzij de versterving, smaak gaan vinden in geestelijke zaken, in gebed, geestelijke lezing en oefeningen, zelfs in moeilijke deugdoefeningen. De felle indrukken daarentegen van het zingenot versmachten of verdrijven het verheven, maar teder gevoel van de geestelijke troost. Door de alsem van zijn lijden wilde Jezus ook voor ons alle genaden verdienen, de zoete Eucharistie en alle troost eraan verbonden. Fascikel 28 3287