Commentaar op K.’s beschrijving van het Cenakel.

Later geeft K. er nog aanvullende bijzonderheden over, die evenwel nu

reeds in onze tekeningen verwerkt zijn.

Later, na Christus’ dood en vooral na de nederdaling van de H. Geest

over de apostelen in het Cenakel verenigd, was dit huis het centrum van

hun werking. Katarina had dus nog talloze keren de gelegenheid om het

gebouw te zien en zijn inrichting nog nader te bepalen. De tekeningen

maken K.’s beschrijving reeds bij een eerste lezing gemakkelijk te

verstaan, zodat, afgezien van enkele punten, commentaar overbodig

wordt.

***

Op deze enkele punten willen wij nog een bemerking maken en

tenslotte een korte samenvatting geven van het voornaamste en meest

interessante wat over dit eerste christelijk heiligdom te zeggen valt.

De helden van David (zie nr. 1746),

kan men vergelijken met de commando’s in onze tijd, manschappen die

niet terugdeinsden voor het offer van hun leven in dienst van hun

koning. Geoefend in de wapenkunde en de strijd vonden zij geen

opdracht te zwaar of te gevaarlijk.

In de H. Schrift zijn zij op vele plaatsen genoemd; het waren helden in

oudtestamentische geest en stijl: geen boontjes van heiligheid, maar

vaak haveloze mensen zonder uitzicht, zwervers en vrijbuiters die

leefden van roof, althans op hun tochten in het begin (cfr. I Sam. 22, 2;

23, 13).

Jozef van Arimatea bezat in zijn geboortestreek steengroeven.

Volgens de nrs. 1967 en 2006 lag Arimatea een paar uren ten noorden

van Jeruzalem, aan de westkant van de weg op Nazareth.

Aangezien niemand eraan denkt Arimatea met er‐Ram, dat wel een

andere stad is, te vereenzelvigen, blijft niets anders over dan Ram‐Allah

voor Arimatea te nemen.

Fascikel 29