Lange tijd had hij berust in de tempel tussen andere oudheden en kostbare voorwerpen, waarvan de oorsprong en bestemming vergeten waren, zoals bij ons in het christendom menig ouderwets en heilig kleinood ten gevolge van rampzalige tijden in vergetelheid geraakt. Herhaaldelijk heeft men in de tempel zeer oude drinkschalen en kleinodiën van onbekende oorsprong buiten gebruik gesteld, zelfs verkocht of laten omwerken. En zo geschiedde het dat door Gods beschikking deze allerheiligste drinkbeker, die men wegens zijn onbekende materie niet omsmelten, noch tot andere doeleinden gebruiken kon – ofschoon men dit vaak genoeg had geprobeerd – met ander oud, in onbruik geraakt gerei door jonge priesters gevonden werd in een kast die in de schatkamers van de tempel stond. Hier lag hij als een oud stuk vaatwerk geborgen en hij werd, evenals de rest, aan liefhebbers van antiquiteiten vervreemd. Serafia had deze kelk met heel zijn apparaat aangekocht. Hij had reeds meermalen dienst gedaan op feestmaaltijden van Jezus en op heden kwam hij bestendig in het bezit van de heilige gemeenschap van Jezus Christus. Deze beker is niet altijd in de vorm en de toestand geweest, waarin hij nu is. Ik weet niet meer wanneer, en of niet door toedoen van de Heer zelf, hij de vorm en samenstelling heeft gekregen, waarin hij zich nu bevindt; thans is er een hele draagbare toerusting aan verbonden (en verscheidene kleine bekers behoren er bij); het gehele stel was door Gods beschikking bestemd om te dienen bij de instelling van het H. Sacrament. Op een onderstel of voetvlak (zie tekening hiervoor), waaruit men nog een bordje of plankje kon trekken – maar ik herinner me niet Fascikel 29 30