Toen de Heer aan de H. Maagd bekend maakte wat Hem op het punt stond over te komen, smeekte zij Hem zo hartroerend om, ach! toch met Hem te mogen sterven. Doch Hij moedigde haar aan om in haar droefheid rustiger te zijn dan de overige vrouwen; en Hij voorzegde haar ook dat Hij zou verrijzen en op welke plaats Hij haar zou verschijnen (nr. 2026). Maria matigde haar droefheid en weende nu minder, maar toch bleef zij door smart overstelpt en verzonken in een ontzettende ernst. De Heer bedankte haar als een erkentelijke, liefhebbende Zoon voor haar liefde en zorgen; Hij legde zijn rechterarm om haar en hield haar alzo gedrukt aan zijn Hart. Hij zegde haar verder dat Hij zijn avondmaal op geestelijke wijze met haar zou houden en bepaalde het uur, waarop zij het zou ontvangen (nl. de H. Communie). Zijn afscheid van allen was zeer innig en ontroerend en Hij hield hun nog leerrijke waarheden voor. 1756. Omstreeks de middag ging Jezus met de 9 apostelen (want Petrus en Joannes waren op boodschap uit) van Betanië naar Jeruzalem. Hij werd gevolgd door een groep van 7 leerlingen, die, behalve Natanael en Silas, uit Jeruzalem en omgeving waren; ik herinner mij dat zich onder hen Joannes Markus bevond, zoals ook de zoon van de arme weduwe, die donderdag laatst, nu juist een week geleden, haar laatste penninkje offerde, toen Jezus bij de offerzuil leerde (fasc. 28, nr. 1720). Enkele dagen geleden had Jezus hem aangenomen tot leerling. De H. Vrouwen volgden pas later. Dit is niet noodzakelijk tegenspraak. Dat zij hem geen mirakelen heeft ZIEN doen, betekent nog niet dat hij er geen gedaan heeft. Bovendien zijn de laatste woorden veel eerder gesproken, zodat hij wellicht daarna nog zieken kon genezen hebben. Fascikel 29 35