inwendig toornig en verbitterd10. Gedurende de gehele maaltijd

zag ik aan Judas’ voeten een klein wangedrocht zitten, dat

herhaaldelijk opkroop tot zijn hart. Ik zag niet dat Joannes aan

Petrus bekend maakte wat hij van Jezus vernomen had, maar hij

stelde hem met een oogwenk gerust.

De voetwassing (Joa. 13, 1-20).

1763.

Zij stonden nu van tafel op en terwijl zij weer hun klederen

aandeden en schikten, zoals zij het gewoon waren voor het

plechtig gebed, trad de hofmeester met 2 dienaren binnen om de

paastafel af te nemen en uit het midden der banken ter zijde te

schuiven. Toen hij hiermee klaar was, gaf Jezus hem de

opdracht water in het voorportaal te laten brengen en

daarop verliet deze met zijn dienaren de zaal.

Jezus stond te midden van zijn apostelen en hield

voor hen een tamelijk lange en ook plechtige

10 Aanreiken van brood een teken van vertrouwelijkheid bij de Joden. –

De gastheer geeft een genodigde een in saus gedoopt stuk brood, om hem

vriendschap en hoogachting te betuigen tegenover de aanwezigen.

“Hoe dikwijls is het mij niet overkomen”, vertelt de oostenkenner Piet Gerrits,

“dat, toen ik hier of daar ter tafel genodigd was, de gastheer of een mee

aanliggende vriend, mij een stuk vlees of het beste van zijn brood, na het in

de saus gedoopt te hebben, overreikte om mij tegenover de anderen zijn

bijzondere genegenheid en hoogachting te betuigen.” (‘t H. L. 2e jg. 84).

Aan Mislin werd in de Libanon dezelfde eer bewezen door een dochter van

zijn vorstelijke gastheer (I, 181).

Jezus schijnt dus tot Joannes te willen zeggen: “Hij, aan wie Ik dit teken van

de innigste genegenheid geef, hij zal Mij ten dood overleveren.”

Het is of Jezus hier de reeks klachten inzet, die Hij de eeuwen door zal

herhalen: dat het grootste lijden Hem aangedaan wordt door zijn uitverkoren

en meest bevoorrechte vrienden.

De afschuwelijke gedaante aan Judas’ voeten, (cfr. fasc. 10, nr. 293 en nr.

294, voetnoot 90b).

Fascikel 29