toespraak. Ik heb evenwel reeds zoveel gehoord en gezien dat ik onmogelijk de inhoud van zijn onderricht met zekerheid weer kan geven. Toch herinner ik me nog dat Hij zeer roerend sprak over zijn Rijk, over zijn heengaan naar de Vader en hoe Hij hun nog eerst alles zou nalaten, wat Hij bezat, enz. Vervolgens leerde Hij nog over de boetvaardigheid, het inzien en bekennen van zijn schuld, over het berouw en de vergiffenis en reiniging. Ik voelde dat deze toespraak verband hield met de voetwassing, en ik zag ook dat allen hun zonden kenden en er berouw over hadden, behalve dan Judas. Dit onderricht van de Heer duurde vrij lang en was plechtig. Toen Hij het geëindigd had, stuurde Hij Joannes en Jakobus de Mindere wegens het bestelde water naar de voorzaal en Hij gelastte de overige apostelen hun ligstoelen in een halve kring te plaatsen. Daarna ging Hijzelf in de voorzaal, legde zijn mantel af, schortte zijn kleed op en bond zich een linnen doek om, waarvan het langste einde neerhing. Inmiddels geraakten de apostelen in een soort woordenstrijd omtrent de vraag wie van hen de eerste plaats zou verkrijgen (cfr. Lk. 22, 24-27), want, daar de Heer zo stellig te verstaan had gegeven dat Hij hen nu zou verlaten en dat zijn Rijk aanstaande was, voelden zij zich opnieuw bevestigd in hun vermoeden dat Hij er een bepaald, doch geheimzinnig plan op nahield en een aardse triomf in het schild voerde, die zich op het laatste ogenblik zou voordoen en de wereld voor een voldongen feit zou stellen. 1764. In de voorzaal zegde Jezus tot Joannes een bekken in handen te nemen, en aan Jakobus de Mindere een zak met water te nemen, die hij voor de borst moest Fascikel 29 49