Daar Jezus hem een wenk had gegeven, vermoedden de anderen dat de Heer hem de een of andere boodschap had toevertrouwd. Judas vertrok zonder gebed of dankzegging, en hieruit kan men afleiden hoe slecht het gesteld is met iemand die, na het dagelijks en eeuwig brood genuttigd te hebben, zonder dankzegging ervan weggaat. Gedurende de ganse maaltijd had ik aan Judas’ voeten een klein ros, wanstaltig diermonster zien zitten, dat keer op keer tot aan zijn hart opkroop; een van zijn poten was als een kale knook. Toen Judas buiten de deur was, zag ik rondom hem 3 duivelen; een voer in zijn mond, een tweede dreef hem vooruit en een derde liep voor hem uit; het was nacht; het was alsof zij hem voorlichtten; hij holde als een razende voorwaarts12. 1770. In de kelk was nog een deel van het H. Bloed overgebleven en de Heer goot dit over in de kleine vaas die in de kelk had gestaan. Dan hield Hij zijn vingeren boven de kelk en liet Petrus en Joannes er water en wijn over gieten. Hiervan liet Hij beiden uit de kelk drinken, het overige opnieuw in de kleine bekers over scheppen en aan de andere apostelen geven. Hierop droogde de Heer de kelk uit, zette er de vaas met het overschot van het H. Bloed in en plaatste de pateen met de rest van de geconsacreerde stukken paasbrood er op. Nu plaatste Hij het deksel op de kelk, hing de doek of het kleedje er weer overheen en plaatste hem opnieuw tussen de bekers op zijn voetvlak. Na de verrijzenis heb ik de apostelen van dat overgebleven geconsacreerde brood en wijn zien ontvangen. Ik herinner me 12 Judas liep als een razende. – Dit is wel letterlijk te verstaan, want ook volgens Th. Neumann RENDE hij vooruit. (Gerl. I, 281; Steiner, 116, 121). Fascikel 29 59