Drie dozen die men op elkander kon zetten, stonden daar naast de kelk met zijn apparaat. Ook lag er katoen en boomwol bij. Zoals reeds gezegd bevatte een van de dozen balsem en een tweede bevatte olie. Jezus leerde hun hieromtrent vele geheimenissen, hoe zij de zalf moesten mengen, welke delen van het lichaam ermee bestreken moesten worden en bij welke gelegenheden. Ik herinner mij o.a. dat Hij een geval vermeldde, waarin het H. Sacrament des altaars niet meer zou kunnen toegediend worden. Dit had misschien betrekking op het laatste Oliesel, doch ik heb er geen duidelijke herinnering meer van. Hij sprak van verschillende zalvingen, ook over de zalving van koningen, en Hij zei dat zelfs slechte koningen, die de zalving ontvangen hadden, een innerlijke kracht boven de niet gezalfde koningen bezaten. Nu deed Hij van de vaste zalf en van de (vloeibare) olie in de ledige doos en mengde ze onder elkaar. Ik weet niet meer zeker of de Heer pas nu dan wel reeds vroeger bij het offeren van het brood de olie zegende. 1772. Hierop zag ik dat Jezus de apostelen Petrus en Joannes zalfde, over wier handen Hij bij de instelling van het H. Sacrament ook van het water had gegoten, dat over zijn eigen handen was gevloeid, en aan wie Hij met eigen handen uit de kelk te drinken had gegeven. In het 54e hoofdstuk van zijn 2e brief aan de oosterse bisschoppen zegt deze Paus: “Onze voorgangers hebben van de apostelen ontvangen en ons overgeleverd dat de Heer Jezus Christus, na het laatste avondmaal met zijn apostelen gehouden en hun de voeten gewassen te hebben, hen het chrisma heeft leren bereiden.” Fascikel 29 62