schreed tussen hen door, haastig naar buiten.

Het kon omstreeks 9 uur zijn. Zich naar de Olijfberg begevend,

daalden zij vlug de weg af, die Petrus en Joannes ‘s morgens

bestegen waren om naar het Cenakel te komen (zie kaartje blz.

396).

Voorheen heb ik het paasmaal en de instelling van het H. Sacrament

altijd zo zien verlopen, doch eertijds (= vroeger) was ik aan mijn

ontroering steeds zo ten prooi, dat ik slechts enkele onderdelen

duidelijk onderscheidde en onthield, maar nu heb ik mij van alles

een duidelijker denkbeeld kunnen vormen.

Het kost echter een onbeschrijfelijke moeite (alles aandachtig te

volgen), want men ziet wat er in ieders hart omgaat en aan de

andere kant de liefde en de trouw van de Heer; en daarenboven

weet men ook al wat nog gebeuren gaat. Bij dat alles is het

onmogelijk alle bijzonderheden op te merken: men is opgetogen,

men gaat geheel op in bewondering, liefde en dankbaarheid en

kan het onbegrip der anderen niet begrijpen; men voelt met

Fascikel 29