meenamen en in een helse duivelsdienst heiligschennis ermee pleegden. Benevens die baldadige en vreselijke misdaden zag ik nog ontelbare, doch meer geraffineerde goddeloosheden, die niet minder afschuwelijk waren. Ik zag er velen die, door slechte voorbeelden en ketterse leer misleid, het geloof aan de wezenlijke tegenwoordigheid van Jezus in het H. Sacrament verloren hadden en opgehouden hadden Hem daar in nederig geloof, in liefdevolle onderwerping te aanbidden. Onder die menigten zag ik verder een groot aantal zondaren, die door hun zonden tot ketterij gebracht waren. Eerst vochten en woedden zij tegen elkander, om dan, als met vereende krachten Jezus in het Sacrament van zijn Kerk aan te vallen. Ik zag dat de menigte talrijk was van die ketterse kopstukken en apostaten die het priesterschap van de Kerk versmaadden en de tegenwoordigheid van Christus in het H. Sacrament, zoals Hij het heeft bedoeld en zoals de Kerk het trouw en gehoorzaam voort leert, ontkenden. Ik zag hen talloze mensen voor wie de Heer zijn bloed had vergoten, verleiden en van zijn Hart losscheuren. Die aanblik was vreselijk, want ik zag de Kerk als het lichaam van Jezus, waarvan Hij de afgescheiden verspreide ledematen ten prijze van zijn bloed verenigd had; en het was mij of al die gemeenschappen, die families en hun nakomelingen, welke van de Kerk gescheiden werden, als grote lappen levend vlees smartelijk en bloedig van zijn teder, lillend (= stuiptrekken, beven, rillen, trillen) lichaam werden afgescheurd. Ach! hoe treurig staarde Hij de van Hem losgerukte en wegvluchtende zielen na, Hij, die om de eindeloos verdeelde en verstrooide mensheid in het éne lichaam van Zijn Kerk, het lichaam van zijn Bruid, nauwer te verenigen, zichzelf in het H. Sacrament tot spijs had gegeven. Hij zag thans dat lichaam, zijn Fascikel 29 123