beambten, met wie Judas sedert enige tijd betrekkingen onderhouden had. Het waren: - een voorname priester, vertrouweling van Annas; - een tweede was een vertrouweling van Kaïfas en - voorts 2 Farizeeën en 2 Sadduceeën, die tevens Herodianen waren. Deze mannen waren spionnen, laaghartige vleiers en kruiperige ogendienaars van Annas en Kaïfas; zij behoorden tot de meest verbitterde en boosaardigste vijanden van Jezus. De 20 soldaten gingen als kameraden vertrouwelijk met Judas mee tot op de plaats waar de weg in het terrein dringt tussen de Olijfhof en de tuin van Getsemani en die deze beide tuinen scheidt. Hier wilden zij niet dat hij alleen zou vooruitgaan, zoals Judas verlangde; zij sloegen een heel andere toon aan en drongen hem kordaat en beslist hun wil op28. 28 Enkele bemerkingen op het voorgaande nummer en de uitrusting van de bende. In nr. 1823 zal K. zeggen dat er geen Romeinen onder waren. De term ‘cohors’ uit Joa. 18, 3 is dan te verstaan in de algemene betekenis van legerbende, troep gewapende mannen. Doch waarin bestond hun bewapening? en kleding? Katarina noemt achtereenvolgens punthelmen, een soort rokje van riemen, zwaarden en spiezen, lantaarns op stokken en harsfakkels. De vorm van de helmen bij de Hebreeën is ons onbekend, doch daar zij vele oorlogsbenodigdheden aan hun buurvolken ontleenden, zal dit ook het geval geweest zijn met de helm, waarvan wij hier als model een Assyrische helm afbeelden. Fascikel 29 153